تاریخچه پیدایش روش میخ کوبی خاک – نیلینگ (Nailing):
مبدا اصلی روش نیلینگ را میتوان سازه نگهبان به کار رفته در حفاری فضاهای زیرزمینی که در روش تونل سازی اتریشی استفاده می گردد، دانست. در این روش تونل سازی، برای پایدار نمودن فضای حفر شده از نصب میخ های فولادی غیر فعال (راک بولت ) که در محیط های سنگی نصب می شوند، استفاده میگردد. ایده به کارگیری آرماتورهای فولادی و غیرفعال و شاتکریت در نگهداری شیب های سنگی به اوایل دهه 1960 میلادی بر می گردد. همچنین از اولین موارد بکارگیری روش میخکوبی خاک، پروژه تعریض راه آهن در نزدیکی ورسایلز فرانسه در سال 1972 میلادی بوده است.ارتفاع گودبرداری در این پروژه حدود 18 متر می باشد. از آنجا که این روش مقرون به صرفه و سریع تر از روش های دیگر پایدارسازی خاک بود، به سرعت در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی به کار گرفته شد.اولین برنامه تحقیقاتی که به صورت جدی بر روی دیوارهای میخکوبی شده انجام گرفت در دانشگاه کارزلو و به کمک کمپانی بایر بود که از سال 1975 تا 1981 به طول انجامید. از اولین موارد استفاده از میخ کوبی خاک (نیلینگ) در آمریکای شمالی، نگهداری موقت حفاری ها در ونکور، مکزیکوسیتی و واشنگتن در اواخر دهه 1960 و اوابل دهه 1970 بوده است.